دیشب میان باور و حاشا گریستم
چشمت نبود ومن تک و تنها گریستم
یک لحظه هم نشدکه رود خواب چشم من
دور از تو کودکانه سرا پا گریستم
بدرود گفتی و ز برادر شدی جدا
خواهر بخند! من عوض ما گریستم
تلخ است واقعیت واز مرگ سخت تر
پنهان ز چشم مادر و بابا گریستم
دیگر نبود شانه نهم سر به روی آن
دل را میان غم زده دریا گریستم
با خنده گفت میروم امشب گریست باز
دیوانه وار غرق تمنا گریستم
وقتی گرفت تازه گلم را ز دست من
نالیدم و به پوچی دنیا گریستم
نا باورانه در گذر تلخ لحظه ها
دیروز را سروده به فردا گریستم
دیشب فراق بر کمرم چیره گشت ومن
در زیر بار بر کمری تا گریستم
بانوی سرخ پوش غزل، عشوه ات مدام!
ناز تو میبرد دل این شاعران خام
لختی بیا و اندکی از شعر چشم خود
پر کن سطور دفتر این سینه ، با مرام!
در من بریز و در تو بریزم غزل غزل
بگذار لب بروی لبم، گل کند کلام
لختی بغل، و بوسه، و لب، داغ داغ کن
آهسته باز کن گره از شعر ناتمام
بانوی سرخ پوش غزل، شاعری ترین!
شعرت همیشه تازه و ناز تو مستدام!
تو میخواندی
همان شعری که از احساس میجوشید
نگاهت، همچو دریا موج رؤیا داشت
و من، تک کشتی قلبم به روی موجهای چشم دریا گونه ات آزاد می رقصید
و کم کم باورم می شد که منهم می رسم در ساحلی آباد
و لنگر میزنم درعمق چشمانی که بر ساحل درخشانند
و باور می نمودم کم کم آری، دست من هم باز
به دستی میزند چنگی
وانگشتان منهم در میان تار زلفی چند
به شادی میـنوازد ساز
تو میخواندی
تومیخواندی بهمراه نوازشهای امواجی
که چون آوای موسیقی، به قلبم چنگ می انداخت
و من چون مرغ دریایی
و سرمست از نوای دلکش امواج
به آهنگ تو رقصیدم
وتو بر رقص چشمانم میان شعله های عشق
به پشت پرده عشاق خندیدی
وحقت بود، چون این من
بسان کودکی ناشی، و چشمان تو استاد تغزل بود
ومن هم لحظه لحظه برغزلهای تو رقصیدم
و حقم بود، چون آن تو
چو گلهای بهاری عطر و بوی آشنایی را
به قلبم هدیه میکردی!
تومیخواندی
ومنهم با تو میخواندم
و چون پیچک به روی شاخه های نرم رویاها
به همراه تو می پیچیدم و بر دوش احساسم
ترا همراه می بردم
ومی گفتم بخوان بامن
همان شعری که از احساس می جوشید
همان شعری که بر باغ خیالم از افقها نور می پاشید
همان شعری که می خواندی!!
او-بوندان بیر نئچه سؤز اوغورلاییب
اؤزونون آدینا یازان قارداشیم
سنه شاعیر دئمک اولمور نئیله ییم
شاعیرلر حالینی پوزان قارداشیم
شاعیرین صنعتی سؤزو اؤزونون
شعرینده یالانی دوزو اؤزونون
آستاری اؤزونون، اوزو اؤزونون
اؤزونه اؤزون آد قازان؛ قارداشیم!
سؤز منیم دیل سنین، اولمادی قارداش
اؤزگه سؤزله او باش اولمادی بیر باش
آز بئله دئمینه یوخاری دیرماش
او بونون دووارین جیزان قارداشیم